▼ #ฟิครักติดปีก 11 ▼
“พี่มาร์คเป็นคุณกัปตัน
ไม่ใช่คุณหมด แบมไม่ให้ฉีด!”
“ถ้าอยู่บนเครื่องบิน
พี่เป็นคุณเป็นกัปตัน ถ้าอยู่กับคนไข้ พี่ก็จะเป็นคุณหมอ แต่ถ้าอยู่กับแบมบนเตียง.....”
“จะเป็นอะไร?”
แบมแบมเอียงหน้าด้วยความสงสัยในสิ่งที่มาร์คไม่ยอมพูดต่อ
แถมยังยื่นหน้ามาจนปลายจมูกชนกันก่อนจะเอ่ยปากพูดประโยคหนึ่งที่ทำเอาคนน่ารักในอ้อมกอดต้องหน้าขึ้นสีจัดอย่างช่วยไม่ได้
“ถ้าอยู่บนเตียง
พี่ก็เป็นคุณสามีไงครับ”
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ถูกจุดขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับร่างสูงที่ค่อยๆเดินถอยหลังไปที่เตียงโดยที่ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบเข้าหากันอีกครั้งแต่ร้อนแรง
แผ่นลิ้นร้อนทั้งสองพันกันไปมาอยู่ในโพรงปากเล็กอย่างไม่มีใครยอมใคร
ผลัดกันสร้างความวาบหวามให้แก่กันและกันอย่างไม่รู้จักพอ
“อืมมมมม”
เสียงครางแหบในลำคอเมื่อร่างเล็กรัดวงแขนให้กระชับจนริมฝีปากทั้งสองแนบแน่นมากขึ้นอีก
มือหนาเองก็ไม่ปล่อยให้ว่าง ลูบไล้ไปตามกายบางทั้งแผ่นหลังที่ปกคลุมด้วยเสื้อ
เอวคอดเล็กและไม่ลืมที่จะขย้ำสะโพกมนแรงๆเพื่อเร้าอารมณ์ให้กับคนตัวเล็ก
เมื่อถอยหลังมาถึงจุดหมายคือเตียงใหญ่
ร่างสูงหันตัวเองสลับด้านกันแล้วเอนตัวลงให้แผ่นหลังบางสัมผัสพื้นเตียงอย่างลืมความนุ่มนวล
แรงดีดจากสปริงช่วยให้ร่างเล็กไม่รู้สึกจุก
แววตาซุกซนมองไปยังร่างสูงที่ยืดตัวขึ้นถอดสูทสีดำออกแล้วโยนลงพื้นอย่างไม่ใส่ใจ นิ้วเรียวเกี่ยวปมเนคไทจนคลายเหลือเป็นเส้นตรง
มือหนาค่อยๆแกะกระดุมเสื้อทีละเม็ดโดยที่สายตาคมจดจ้องไปยังร่างเล็กที่นอนกัดปากตัวเองอยู่บนเตียง
นี่แบมแบมเคยบอกพี่มาร์ครึเปล่าว่าแบมแพ้ตอนที่พี่มาร์คใส่เสื้อเชิ้ตแบบไม่ติดกระดุม
“อยากได้ล่ะสิ”
อมยิ้มพูดคิดตลกพลางโน้มตัวลงไปคร่อมร่างเล็กแล้วกดจูบลงไปบนริมฝีปากอวบอิ่มแรงๆด้วยความหมั่นเขี้ยวในขณะที่มือเองก็ไล่ปลดกระดุมบนเสื้อลูกเรือสีขาวตัวบางจนในที่สุดแผ่นอกบางและหน้าท้องแบนเรียบก็ปรากฏสู่สายตาอีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้เห็นและสัมผัสมาหลายวัน
“อื้อออออออ”
เสียงหวานครางออกมาอย่างไม่ปิดบังเมื่อแผ่นลิ้นริ้นละเลงลงมาบนเม็ดทับทิมสีหวาน
ตวัดเลียสลับกับขบกัดเบาๆอย่างร้ายกาจจนคนตัวเล็กได้แต่บิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่าน
ฝ่ามือหนาทั้งสองข้างลูบไล้ไปทั่วผิวกายลื่นมือโดยจงใจให้เฉียดเข้าไปใกล้กับจุดอ่อนไหวภายใต้กางเกงสแล็คสีขาวนวลก่อนจะเลื่อนมือข้างหนึ่งขึ้นไปปลดตะขอและรูดซิปลง
ใช้สองนิ้วเกี่ยวขอบกางเกงแล้วรั้งลงไปกองระกันที่ข้อเท้าเล็กทีเดียวทั้งตัวนอกและใน
ปล่อยให้แบมแบมเป็นคนจัดการสะบัดมันออกไปเอง
ใบหน้าหล่อเลื่อนขึ้นมาคลอเคลียอยู่แถวซอกคอกรุ่น
ประทับจูบหนักๆสลับกับขบกัดทำร่องรอยเพิ่มจนลามลงไปแถวๆลาดไหล่มน
ร่างเล็กเอนหน้าซบลงกับหมอนใบโตและในจังหวะนั้นสายตาก็เหลือบไปเห็นกล่องเหล็กสีดำใบย่อมวางอยู่ตรงมุมห้อง
“พี่มาร์ค”
“หื้ม?”
“นั่น...
กล่องอะไรเหรอ?” ร่างเล็กยันตัวขึ้นเท้าศอกแล้วชี้นิ้วไปยังกล่องที่ดูแล้วไม่เข้ากับโทนการแต่งห้องเท่าที่ควร
“กล่องนั่นเหรอ?
พี่เรียกมันว่ากล่องดำ เป็นสินค้าพรีเมี่ยมจากทางโรงหนังที่อเมริกาครับ”
“โรงหนัง?”
“Fifty Shades of Grey” ชื่อของภาพยนตร์ชื่อดังที่ได้ยินทำให้แบมแบมพอเดาได้ว่าข้างในนั้นจะมีอะไรบ้าง
มาร์คลุกลงจากเตียงแล้วเดินตรงไปที่มุมห้อง ยกกล่องที่ว่าขึ้นมาวางบนเตียง
แบมแบมลุกขึ้นนั่งพร้อมกับโกยผ้าห่มขึ้นมาคลุมคลุมตัวเองไว้
จ้องมองมาร์คที่ไขกุญแจเปิดฝากล่องด้วยความลุ้น
“!!!!”
ร่างเล็กเบิกตากว้างเมื่อกล่องถูกเปิดออก
ด้านในกล่องบุด้วยผ้าสีแดงสดบรรจุอุปกรณ์ทางเพศหลากหลายชนิดทั้งที่เคยเห็นและไม่เคยเห็น
ทั้งกุญแจมือ ผ้าปิดตา ปลอกข้อมือ โซ่ตรวน แส้หรือก้อนน้ำแข็งสีเงิน
“มีของพวกนี้ด้วยเหรอ
ไม่ธรรมดาแล้วนะคุณกัปตัน” พูดพลางหยิบแส้พู่สีขาวขึ้นมาดูด้วยความสนอกสนใจ
ตรงด้ามจับสีดำมีป้ายชื่อภาพยนตร์เย็บติดไว้ด้วย
ค่อยๆวางมันลงกลับไปไว้ทีเดิมก่อนจะเบนความสนใจไปยังถาดน้ำแข็งสีเงินแทน
“นี่อะไรอ่ะ?”
“Immortal Ice เป็นก้อนน้ำแข็งที่ไม่ละลายครับ”
“แต่ทำไมมันไม่เห็นจะเย็นเลย”
“ถ้าจะใช้ต้องเอาไปแช่เย็นก่อนไง”
แบมแบมพยักหน้าหงึกหงักเมื่อได้รับคำตอบ
“แล้วพี่มาร์คได้มาได้ยังไงอ่ะ?”
“เพื่อนพี่เป็นเจ้าของโรงหนัง
วันนั้นไปพี่ที่ห้างแล้วเจอกันพอดี เค้าก็เลยให้พี่มา” มาร์คพูดพลางทำท่าจะปิดกล่อง
แต่พอมองไปที่ร่างเล็กดีๆแล้วก็ต้องเปลี่ยนใจ
“แบมแบม”
“ครับ?”
“ลองเลือกของจากกล่องดำสักชิ้นสิครับ”
คำพูดของร่างสูงทำให้ร่างเล็กถึงกับชะงักมือที่กำลังถือกุญแจมืออยู่
“จะใช้กับแบมเหรอ?”
ร่างสูงไม่ตอบ เพียงแค่พยักหน้าทีเดียวเท่านั้นแบมแบมจึงหยิบของชิ้นหนึ่งขึ้นมาจากกล่องแล้วชูขึ้นแกว่งไปมา
“งั้นเริ่มที่กุญแจมือเงินอันนี้ก็ได้...
อ๊ะ!” ร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆร่างสูงโถมตัวใส่จนเสียงหลักล้มลงไปนอนกับเตียง
มือหนาข้างหนึ่งรวบข้อมือบางทั้งสองข้างให้กดลงกับเตียงก่อนจะหยิบกุญแจมือขึ้นมาตวัดล็อครอบข้อมือบางทีละข้างโดยที่ไม่ได้ขึงไว้กับหัวเตียงแต่อย่างใด
แต่ก่อนที่ร่างเล็กจะได้อ้าปากถาม ร่างสูงก็ก้มลงกระซิบข้างใบหูแผ่วเบาแต่ชัดเจน
“กดข้อมือไว้กับเตียงแบบนั้น
ห้ามดึงลงมา และถ้าพี่เห็นว่ามันลอยขึ้นเหนือหัวเมื่อไหร่...”
“.....”
“พี่จะเพิ่มรอบตามจำนวนครั้งที่แบมยกแขน”
“ว่าไงนะ!!” ดวงตากลมเบิกกว้างอีกครั้งกับคำคาดโทษที่แสนโหดร้าย
ผิดกับอีกคนที่ระบายยิ้มออกมาอย่างพอใจ ไม่รอช้า รีบก้มลงสานต่อกิจกรรมที่คั่งคาไว้เมื่อสิบนาทีที่แล้ว
ริมฝีปากหยักพุ่งเป้าไปยังยอดอกล่อตาที่แข็งตึงจากความเย็นของเครื่องปรับอากาศและความเสียวซ่านที่ได้รับ
ทั้งดูดทั้งเม้มจนแดงก่ำทั้งสองข้างแต่ร่างสูงไม่สนใจ เลื่อนใบหน้าลงไปตามลำตัวแล้วมาหยุดอยู่ที่แอ่งสะดือบุ๋ม
“อ่ะ... อื้มมมมมม”
ครางในลำคอด้วยความเสียวเมื่อเรียวลิ้นตวัดแยงเข้าไปกวาดอย่างล้ำลึกจนเผลอตัวแอ่นกายขึ้นรับสัมผัสพร้อมกับข้อมือที่ถูกพันธนาการไว้ด้วย
หมายที่จะเอื้อมลงไปขยำกลุ่มผมสีน้ำตาลหยาบเพื่อระบายอารมณ์อย่างที่เคยทำ
แต่ยังไม่ทันที่จะพ้นปลายคาง ร่างสูงก็เงยหน้าขึ้นมาจับแขนเล็กกดลงกับเตียงอย่างรวดเร็ว
“พี่บอกไว้ว่ายังไงหืม?”
“ห้าม...ห้ามดึงมือ...ลงมา”
“ตามที่บอกไว้ ตอนนี้2รอบแล้วนะครับ”
ร่างสูงกดยิ้มบางๆชวนใจให้หาย
เมื่อมั่นใจว่าข้อมือคนของอีกคนอยู่กับเตียงแล้วก็จับเรียวขาเล็กแยกออกจากกันอย่างไม่รีรอ
ยื่นนิ้วทั้งสามของตัวเองไปจ่อที่ริมฝีปากอิ่ม และแบมแบมเองก็รู้หน้าที่
รับทั้งสามนิ้มเข้าไปในโพรงปาก ตวัดลิ้นเลียอยู่สักพักร่างสูงก็ดึงนิ้วออกจนเกิดเสียงดังจ๊วบ
“ฮึก!”
ร่างเล็กสะดุ้งสุดตัวเมื่อนิ้วทั้งสามค่อยๆกดลงมาที่ช่องทางด้านหลัง
ความเจ็บแล่นขึ้นสมองจนน้ำตาไหลหยดลงบนหมอน แต่เพียงไม่นานความเจ็บก็เริ่มจางหายไปแทนที่ด้วยความรู้สึกวาบหวามเมื่อนิ้วเรียวเริ่มชักเข้าออกช้าๆ
ข้างบนก็ไม่น้อยหน้า ร่างสูงใช้มืออีกข้างที่ว่างฟอนเฟ้นไปทั่วร่างนุ่มนิ่มอย่างหมั่นเขี้ยว
“อ๊ะ!! พี่มาร์ค...ตะ ตรงนั้นมัน อื้อออออ”
ครางหวานเต็มเสียงเมื่อปลายนิ้วสัมผัสโดนปุ่มกระสันเข้าอย่างพอดิบพอดี
ซึ่งมาร์คเองรู้ถึงปฏิกิริยานั้น จึงแกล้งบดขยี้ลงตรงนั้นแรงๆจนแบมแบมเผลอแอ่นสะโพกรับ
ใบหน้าเชิดสะบัดขึ้นอย่างสุขสม ลืมความเจ็บที่เคยมีไปทั้งสิ้น ลืม...แม้กระทั่งข้อมือที่ควรจะติดอยู่กับเตียง
“เพิ่มเป็น3รอบ”
ว่าเสียงเรียบพลางชักนิ้วเข้าออกช่องทางรักเร็วๆพร้อมกัยมือหนาอีกข้างที่รูดรั้งแก่นกายเล็กระรัว
จนคนข้างใต้สั่นสะท้านไปทั้งตัว ร่างเล็กบังคับมือตัวให้กลับลงที่เดิมอย่างยากลำบาก
แต่ก็แค่เพียงครู่เดียว ในเมื่อร่างสูงปรนเปรอความสุขให้จนถึงจุดสูงสุด
“อ๊ะ อ๊ะ
พี่มาร์คคคค แบมไม่... อ๊าาาาาา” เสียงหวานหวีดร้องดังลั่นก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาเลอะเต็มมือหนา
“แฮ่กๆๆ” ร่างเล็กหอบหายใจเข้าออกอย่างเหนื่อยล้า
ยกแขนตัวเองขึ้นมาเพื่อใช้มือปาดคราบเหงื่อที่เริ่มไหลเข้าตา
“หึ... 4รอบ”
“พี่มาร์ค!!” ร่างเล็กตกใจกับคำพูดที่ได้ยิน สายตาหวานจ้องเขม็งไปยังคนตัวสูงที่ยังคร่อมตัวเองอยู่
ครั้งที่แล้วแค่รอบเดียวก็เล่นซะไม่มีแรงเดินไปค่อนวันเลยนะ ไอ้กัปตันหื่นกาม!
“แต่แบมไม่ได้เผลอนะ! ก็เหงื่อมันไหลเข้าตาแบมอ่ะ”
พยายามส่งสายตาอ้อนวอนอย่างสุดความสามารถ แต่ดูเหมือนคุณกัปตันจะใจแข็งเป็นพิเศษเวลาอยู่บนเตียง
“แล้วทำไมไม่บอกพี่ละครับ?”
มาร์คเอื้อมมือขึ้นมาปาดเหงื่อเม็ดโตออกจากหน้าผากและขมับของแบมแบมอย่างแผ่วเบา
“ก็ใครจะไปรู้ล่ะ...”
ก้มหน้างุดแล้วบ่นงุ้งงิ้งอยู่คนเดียว มาร์คอมยิ้มให้กับความน่ารักของแฟนตัวเล็กก่อนจะแบมือตรงหน้าแบมแบม
“ทำไมเหรอ?”
“ยื่นแขนมาครับ”
ถึงจะงงๆอยู่นิดหน่อย แต่แบมแบมก็ยื่นแขนทั้งสองข้างชูไปข้างหน้า
ใบหน้าหวานขึ้นสีเล็กน้อยเมื่อเพิ่งเห็นสภาพของตัวเองกับมาร์ค
แบมแบมนอนเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงโดยมีอีกคนแทรกตัวอยู่ระหว่างสองขาที่ถูกจับให้ตั้งคล้ายตัวเอ็ม
ส่วนมาร์คนั้นก็ยังอยู่ในสภาพที่เปลือยท่อนบนอวดกล้ามหน้าท้องที่เต็มไปด้วยเหงื่อ
และตอนนี้แบมแบมก็กำลังยื่นข้อมือไปข้างหน้ามาร์คที่ตอนนี้เอื้อมมือไปหยิบกุญแจดอกเล็กข้างหมอนขึ้นมาไขกุญแจมือให้แบมแบม
ทันทีที่พันธนาการสีเงินถูกปลดออก
แขนทั้งสองข้างก็ตกลงสู่พื้นเตียงเหมือนหมดแรง แต่ก็ต้องหลับตาปี๋อย่างรวดเร็วเมื่อเห็นว่ามาร์คกำลังถอดกางเกงออก
ไม่นานก็รู้สึกถึงริมฝีปากอุ่นที่ทาบทับลงมาอย่างอ่อนโยน
ลิ้นร้อนค่อยๆส่งเข้าไปหยอกเหย้าหาความหวานภายในโพรงปากเล็กซึ่งแบมแบมเองก็ตอบรับสัมผัสโดยการส่งลิ้นของตัวเองแตะกับลิ้นของอีกคนเบาๆก่อนจะกลายเป็นร้อนแรงเมื่อทั้งคู่ตวัดเรียวลิ้นพันกันไปมาอย่างไม่ยอมแพ้ให้อีกฝ่าย
ถึงแม้ว่าริมฝีปากของทั้งคู่จะเริ่มห่างออกแต่ลิ้นทั้งสองยังคงพัวพันกันอยู่ภายนอกจนเกิดเสียงดังอย่างน่าอาย
“อ๊ะ!” ร่างเล็กครางหวิวทันทีเมื่อช่องทางรักของตัวเองสัมผัสโดนกับส่วนปลายของแก่นกายร้อน
ร่างสูงค่อยๆกดลำตัวเข้ามาอย่างช้าๆ ความคับแน่นตอดรัดจนใส่ต่อไม่ได้ จึงล้วงมือไปบีบก้นงอนแรงๆจนร่างเล็กสะดุ้งและผ่อนคลายแรงตอดรัดลงทำให้มาร์คสามารถกดแก่นกายเข้าไปได้จนสุดในคราเดียว
“อึก! พี่มาร์ค แฮ่ก! ช้าๆหน่อย..
อื้ออออ” แบมแบมหอบหายไปพูดไปอย่างยากลำบากเมื่อแก่นกายคับพองอัดสวนเข้ามาทั้งเร็วและแน่นจนไม่ทันตั้งรับ
“อืมมม ไม่รอแล้วครับที่รัก”
ไม่ผ่อนแรงลงตามคำขอแถมยังเร่งความเร็วขึ้นอีกต่างหาก
ช่องทางรักที่ตอดรัดแก่นกายอย่างเป็นจังหวะเมื่อเริ่มปรับสภาพได้
มือหนาจับเรียวขาเล็กขึ้นมาเกี่ยวไว้รอบเอวสอบเพื่อการสอดใส่ที่ลึกขึ้น
“พี่มาร์ค อ๊าาาา
ตรงนั้น... ลึกอีก”
ความรู้สึกวาบหวิวกลับมาเล่นงานอีกครั้งเมื่อแก่นกายใหญ่สัมผัสโดนจุดกระสัน
รู้สึกเสียววูบไปหมดจนต้องหาที่ระบาย
มือเล็กอ้อมไปโอบกอดแผ่นหลังหนาแล้วจิกลงอย่างแรงจนร่างสูงร้องซี้ด ร่างสูงถอนแก่นกายออกจนเกือบสุดก่อนจะอัดกระแทกเข้าไปแรงๆจนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง
ก่อนจะทำแบบเดิมต่ออีกหลายครั้ง
ทั้งแน่นและล้ำลึกกว่าครั้งที่ผ่านมา
“อ๊ะ!! พี่มาร์คจะทำอะไร” แบมแบมร้องด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆมาร์คก็หยุดจังหวะทั้งหมดแล้วพลิกตัวให้แบมแบมขึ้นไปคร่อมอยู่ข้างบนแทน
ร่างเล็กวางมือลงบนอกแกร่งได้ทันท่วงทีก่อนที่จะเสียหลัก
“เปลี่ยนที่กันไงครับ
คุณลูกเรืออยากได้ลึกแค่ไหนก็จัดการเลย”
“แต่ว่า...”
“ไม่งั้นเพิ่มเป็นห้ารอบ”
ร่างสูงเอ่ยขึ้นอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ตัวเขาเป็นฝ่ายได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง
มองไปยังร่างเล็กที่ทำหน้าตาเหรอหรา ลับหูหลับตาขย่มตัวลงมาจนช่องทางรักกลืนแก่นกายจนสุดความยาว
“อ๊าาาาาาาา!!!” เพียงครั้งเดียวก็เกินพอ
ด้วยความที่ไม่รู้ทำให้แบมแบมกดตัวลงไปจนสุด จุกในท้องไปหมด ไม่คิดเลยว่ามันจะลึกและเสียวได้ถึงขนาดนี้และชักจะเริ่มติดใจเข้าให้แล้ว
“อ๊ะ! อ๊ะ! อื้มมมม...
พี่มาร์ค อ๊าาา” เริ่มร้องครางไม่เป็นคำเมื่อจังหวะการขย่มเริ่มลื่นไหลมากขึ้น ยกสะโพกขึ้นและกดลงมาเรื่อยๆไม่หยุดหย่อน
ไม่สนใจแล้วว่าตื่นมาจะอยู่ในสภาพแบบไหน
“อืมมมมม
แบมแบม... ซี้ดดดดด” มาร์คสูดปากเข้าอย่างพอใจเมื่อฝ่ามือเล็กที่ทาบทับอยู่บนหน้าอกเริ่มปัดป่ายไปมาแถวยอดอกสีเข้ม
“พี่มาร์ค อึ๊! ไม่ไหว แบมเสียวไปหมดแล้ว” ร่างเล็กเริ่มผ่อนแรงลงเมื่อแก่นกายเล็กโดนฝ่ามือหนาครอบกำไว้แล้วรูดขึ้นลงอย่างชำนาญ
โดนปรนเปรอทั้งสองทางแบบนี้แบมแบมก็เริ่มขยับตัวไม่ไหว
พรึ่บ!
“พี่ทำให้ดีกว่าเนอะ”
มาร์คพลิกตัวกลับตำแหน่งเดิม ฝังจมูกลงบนแก้มใสหลายทีให้หายหมั่นเขี้ยวในขณะที่ส่วนล่างก็เริ่มขยับอีกครั้ง
“เร็ว อ๊ะ! เร็วอีก พี่มาร์คเร็วอีก! อึก แบบนั้น... อ๊าาาา” สะบัดหน้าเชิดขึ้นครางเสียงดังอย่างพอใจเมื่อจังหวะการสอดใส่ถูกเร่งให้เร็วและแรงขึ้น
เสียวจนทนไม่ไหว ทั้งจิกทั้งข่วนแผ่นหลังหนาแล้วก็ยังไม่หายสักที
“อืมมม แบมแบม...”
“ใกล้แล้ว
อื้มมมม พี่มาร์ค อ๊าาา”
“อืออออ แบมแบม...”
บทสนทนาถูกแทนที่ด้วยเสียงครางระงมเมื่อจังหวะรักดำเนินไปใกล้ถึงจุดหมาย
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ
พี่มาร์ค ไม่ไหวแล้ว! แบม... อื้อออออออ” เมื่อความเสียวซ่านแล่นปราดมารวมกันอยู่ตรงปลายแก่นกาย
ร่างเล็กส่งเสียงครางเสียงดังพร้อมกับร่างกายที่กระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำหวานสีขุ่นออกมา
“อึก! อืมมมม แบมแบม... ” ร่างสูงเองก็กดเน้นย้ำลงไปอีกหลายๆครั้ง
น้ำรักก็ถูกฉีดพุ่งเข้าไปในช่องทางสีสดจนล้นออกมาเปรอะตามต้นขาเนียน
“เหนื่อยแล้ว” แบมแบมนอนแผ่หลาอย่างหมดแรง
ทำไมรู้สึกว่าครั้งนี้มันถึงได้ยาวนานนัก
ข้อมือเองก็ปรากฏรอยสีแดงช้ำจากกุญแจข้อมือ
“เจ็บมั้ยครับ?”
มาร์คยกตัวแบมแบมให้ขึ้นมานอนทับข้างบน เอื้อมไปยกข้อมือเล็กข้างหนึ่งขึ้นมาประทับริมฝีปากลงไปบนรอยแดงเบาๆ
“ไม่เจ็บอ่ะ
แต่มันปวด” แบมแบมซุกหน้าลงกับแผงอกแกร่งด้วยความเหนื่อยล้า ร่างกายต้องการการพักผ่อน
ซ฿งมันติดอยู่แค่อย่างเดียว....
“เอาของพี่มาร์คออกไปได้แล้ว
แบมอยากนอน”
“สาม”
“หื้อ?”
“แบมยังติดพี่อยู่อีก3รอบ”
“ห๊ะ!? ไม่เอาแล้วพี่มาร์ค แบมไม่มีแรงแล้วนะ!!”
“แบมไม่ต้องใช้แรงแล้วครับ
รอบที่เหลือเดี๋ยวพี่ทำให้ แบมแค่นอนอยู่เฉยๆก็พอ”
“ไม่เอ๊าาาา...
อ้ะ! พี่มาร์ค อย่าขยับสิ
อ๊าาาาา~”
คุณกัปตันจะหื่นใจแข็งเป็นพิเศษเวลาอยู่บนเตียง
ข้อนี่แบมแบมคอนเฟิร์ม!!!
------------------------------------------------------------
กลับไปเม้น ไปสกรีม ไปโวยวาย ไปด่ากันต่อเลยถ้าตรงไหนโจ๊ะก็บอกกันเด้อหล้า ฮักเน้อเจ้า♥ #จะอีสานหรือเหนือมึงเลือกดิ้ 5555555555555http://my.dek-d.com/martiniiez/story/viewlongc.php?id=1291960&chapter=8
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น