[MarkBam] Wings of Love 6 CUT

 ▼ #ฟิครักติดปีก 6 ▼

“งั้นมาทวนความจำกันหน่อยมั้ย?”

“พี่มาร์... อื้อ!” ไม่รอให้ทักท้วงอีกต่อไป ฝ่ามือหนาละออกจากเอวเล็กขึ้นมาประคองใบหน้าหวานให้มารับบทจูบที่แสนร้อนแรงโดยร่างเล็กไม่ทันตั้งตัวเผลอเปิดริมฝีปากให้อีกคนรุกล้ำเข้ามาอย่างง่ายดาย

ร่างสูงส่งลิ้นของตัวเองเข้าไปทักทายลิ้นเล็กของอีกคน ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่คนตัวเล็กเริ่มขยับลิ้นตอบรับอย่างไม่ประสีประสาแต่ก็ทำเอาเค้าแทบจะคลั่งตาย เรียวลิ้นทั้งสองเกี่ยวกระหวัดกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร ตักตวงความหวานในโพรงปากของร่างเล็กอย่างไม่รู้เบื่อก่อนจะผละออกมาช้าๆ

เมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบกับใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้มอยู่ข้างบน มือเล็กวางทับอยู่บนแผ่นอกทั้งสองข้างที่ไร้อาภรณ์กั้น สิ่งที่แบมแบมทำอยู่ตอนนี้กำลังปลุกอารมณ์ดิบของมาร์คให้ลุกฮือขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

“ฮื่อออออ” ร่างเล็กครางออกมาด้วยความเสียวเมื่อมือหนาล้วงเข้ามาลูบเอวคอดภายในเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบาง ลูบวนลงมาเรื่อยจนถึงสะโพกมน ขย้ำมันแรงๆด้วยความหมั่นเขี้ยว ก่อนจะย้ายริมฝีปากลงมาที่ซอกคอหอมกรุ่น กดจูบย้ำลงไปหลายๆทีแล้วขบจนเกิดเป็นรอยแดงจางๆ

“อ๊ะ” ร่างเล็กร้องออกมาเมื่อรู้สึกถึงความเจ็บจี๊ดที่ซอกคอ เหมือนควบคุมตัวเองไม่อยู่ เริ่มคล้อยไปตามเกมส์ของอีกคนอย่างยอมแพ้

ร่างสูงพลิกตัวให้ขึ้นมาคร่อมร่างเล็กแทนโดยที่ยังไม่เลิกเล่นอยู่แถวซอกคอขาว มือเล็กทั้งสองข้างย้ายขึ้นมาขยุ้มกลุ่มผมสีน้ำตาลเข้มเพื่อระบายความเสียวเมื่อริมฝีปากหนาเลื่อนลงมาโลมเลียที่ยอดอกสีชมพูล่อตา แลบลิ้นออกมาวนเลียจนเปียกชุ่ม ส่วนอีกข้างนั้นไม่แพ้กัน นิ้วมือถูกส่งไปบดขยี้จนร่างเล็กแอ่นตัวขึ้นมารับสัมผัสอย่างช่วยไม่ได้

ใบหน้าหล่อพรมจูบลงไปเรื่อยๆ ผ่านหน้าท้องบางแล้วหยุดวนที่แอ่งสะดือ ส่งลิ้นแยงลงไปเลียจนร่างเล็กหดเกร็งหน้าท้อง ฝ่ามือหนาเลื่อนไปลูบเรียวขาขาวผ่านกางเกงเนื้อบาง ทุกสัมผัสที่ร่างสูงมอบให้ทำเอาร่างเล็กอ่อนระทวยไปหมด

“อื้ออออ พี่มาร์คเดี๋ยวก่อน...” แบมแบมท้วงขึ้น เอื้อมมือไปจับมือหนาที่กำลังคว้าเข้าที่ขอบกางเกงของตน

"อย่าห้ามกันเลยนะแบม" ส่งคำพูดที่เต็มไปด้วยความต้องการไปยังร่างเล็กที่นอนอยู่ข้างใต้ ยืดตัวขึ้นไปขบเม้มริมฝีปากบางอีกหลายๆทีจนอีกคนยอมโอนอ่อนตาม วงแขนเล็กโอบรอบลำคอหนาตามสัญชาตญาณ

มือหนาเอื้อมไปปลดตะขอแล้วรูดซิปกางเกงลง เกี่ยวมันลงไปพร้อมกับชั้นในตัวจิ๋ว ขว้างลงที่พื้นอย่างไม่ใยดี เสื้อเชิ้ตตัวบางก็ไม่ต่างกัน ถูกปลดกระดุมแล้วโยนลงไปข้างเตียง ลมเย็นๆของเครื่องปรับอากาศปะทะเข้ากับกายบางจนขนลุกไปหมด

“อืมมมมม” มาร์คมองร่างเล็กข้างใต้ด้วยสายตาหื่นกระหายจนปิดไม่มิด ไล้มือไปตามร่างกายเปลือยเปล่าด้วยความเสน่หา ทุกสัมผัสที่ลากผ่านทำให้ร่างเล็กร้องครางออกมาในลำคอ รั้งลำคอหนาให้เข้ามาใกล้มากขึ้นจนใบหน้าคมซบลงที่ซอกคอขาวอีกครั้ง

"อ๊ะ อ๊าาาาาา!" เสียงหวานครางลั่นเมื่อฝ่ามือหนากำเข้าที่แก่นกายเล็ก รูดขึ้นลงอย่างชาญชำนาญจนร่างเล็กบิดเร้าด้วยความเสียวซ่าน เชิดหน้าขึ้นเพื่อให้สันจมูกก็ซุกไซร้ที่ซอกคอขาวได้ถนัดยิ่งขึ้น ทั้งขบและกัดสร้างรอยไปทั่วอย่างไม่รู้เบื่อ

มือหนรูดขึ้นลงอยู่อย่างนั้น เปรอเปรอให้ทั้งล่างและบน จนในที่สุดร่างเล็กก็กระตุกกายแล้วปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือหนา

แบมแบมก้มลงมองส่วนล่างของอีกคนภายใต้ผ้าขนหนูสีขาว เอื้อมมือไปปลดผ้าออก เผยให้เห็นสิ่งใหญ่โตที่กำลังขยายตัวเต็มที่ด้วยอารมณ์ต้องการ

"แบมเสร็จแล้ว... คราวนี้แบมทำให้พี่มาร์คบ้างนะ"

มาร์คเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเมื่อนางฟ้าที่ดูอ่อนต่อโลกกลับกลายเป็นเดวิลสุดร้อนแรงไปซะได้ 

ร่างเล็กดันคนตัวสูงให้เอนพิงหัวเตียงแล้วเคลื่อนตัวลงมาครอบปากลงกับแก่นกายใหญ่โตจนอมแทบไม่มิด ส่วนที่โผล่พ้นโพรงปากก็ถูกกำด้วยฝ่ามือเล็ก ทั้งปากและมือทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยม เรียกเสียงครางทุ้มต่ำจากร่างสูงได้ดีทีเดียว

"อืมมมมม... แบมแบมมม..." ร่างเล็กถอนปากออกมาแล้วครอบลงที่ส่วนหัวอีกครั้ง แลบลิ้นเลียอย่างเอร็ดอร่อยเหมือนกำลังทานไอศกรีมรสโปรด กดจูบย้ำลงไปเบาๆแล้วเงยหน้าขึ้นมากดจูบลงบนริมฝีปากหนาแทน มอบบทจูบที่แสนเย้ายวนให้ร่างสูงก่อนจะผละริมฝีปากออกมา ส่งสายตาขึ้นไปมองมาร์คที่ยังคงคั่งค้างและยังไม่ได้ปลดปล่อย

"แบมไม่ทำต่อให้หรอก ถ้าอยาก... พี่มาร์คต้องทำเอง" หัวเราะคิกคักออกมาเมื่อเห็นใบหน้าหล่อที่หลุดเหวอเพราะเค้าไม่ยอมสานต่อให้จบ

"แกล้งกันแบบนี้ วันนี้ไม่ต้องไปเที่ยวเล่นแล้วมั้ง อยู่ให้พี่เล่นทั้งวันแทนดีกว่า" 

พลิกให้คนตัวเล็กกลับมานอนใต้ร่างอีกครั้ง จับขาเรียวทั้งสองแยกออกจากกันก่อนจะส่งนิ้วเข้าไปในช่องทางรักที่ยังไม่มีใครเคยได้ลิ้มลอง

"อ่ะ อ๊าาาา เจ็บนะ! อื้ออออ" หวีดร้องลั่นเมื่อเรียวนิ้วยาวถูกส่งไปพร้อมกันจนครบ3นิ้ว ไม่รีรออีกต่อไป ในเมื่อร่างสูงนั้นยังไม่ได้ปลดปล่อยออกมาสักที หมุนควงภายในช่องทางรักอยู่อย่างนั้น เจ็บจนน้ำตาไหลแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เมื่อตัวเองก็หยุดไม่ได้แล้วเหมือนกัน 

"วันนี้อากาศแจ่มใส เหมาะแก่การเทคออฟจริงๆเลยนะ" ร่างสูงถอนนิ้วออกจากช่องทางเมื่อเห็นว่าน่าจะพร้อมแล้ว 

"กัปตันลามก... ขอให้เครื่องตกหลุมอากาศ" หลุดขำออกมาเมื่อได้ยินคำสาปแช่งที่แสนน่ารักจากคนตัวเล็ก ก้มลงฝังจมูกกับแก้มนวลใสแรงๆด้วยความหมั่นเขี้ยว

"อ้ะ!!" ดึงเรียวขาเล็กทั้งสองข้างขึ้นมาเกี่ยวรัดเข้าที่เอวหนา ร่างกายทั้งสองชิดกันจนแทบไม่เหลือช่องว่าง แก่นกายเล็กสีเข้ากับหน้าท้องแกร่งทำเอาแบมแบมร้องคราง กระชับแขนที่รอบคอหนาให้แน่นขึ้น แบมแบมรู้ดีว่าต่อไปนี้ต่างหากของจริง

มือหนาเอื้อมลงไปจับแก่นกายใหญ่จ่อกับช่องทางสีแดงสด ค่อยๆกดส่วนหัวลงไปอย่างรีบร้อน ไม่สนใจแล้วว่าคนตัวเล็กจะเจ็บขนาดไหน

"อ้ะ อื้อออออ จะ..เจ็บ พี่มาร์คคค" ร่างเล็กซุกหน้าลงกับไหล่กว้างจนร่างสูงรู้สึกถึงความเปียกชื้นบนลาดไหล่ 

"อย่าเกร็งสิครับ ถ้าแบมเกร็งมันก็จะยิ่งเจ็บนะ" ร่างสูงพยายามหักห้ามใจไม่ขยับต่อ ก้มลงไปกดจูบที่ข้างกระหม่อมบางซึ่งชื้นไปด้วยเหงื่อเบาๆ... รอไม่นาน ร่างเล็กก็ค่อยๆผ่อนคลายลง ร่างสูงใช้จังหวะนี้กดลำตัวลงไปในช่องทางทีเดียวจนมิด

“อ๊าาาาาาาาาา!!” ร่างเล็กร้องออกมาเสียงดังด้วยความเจ็บปนเสียด รู้สึกได้ถึงหยดเลือดที่ไหลออกมาจากช่องทางของตัวเอง ความคับแน่นที่ตอดรัดแก่นกายทำเอามาร์คถึงกับขบกรามแน่น ค่อยๆขยับเข้าออกช้าๆให้ร่างเล็กปรับตัว ครางออกมาในลำคอด้วยความพึงพอใจ

ไม่เคยมีใครทำให้มาร์คทีความสุขขนาดนี้มาก่อน

"อื้อ... คนนิสัยไม่ดี!" งับลงไปที่ไหล่หนาแรงๆเพื่อแก้แค้น มาทำเค้าเจ็บฝ่ายเดียวไม่ได้หรอกนะ!!

“ลูกเรือ เตรียมรับแรงกระแทก” ไม่สนใจความเจ็บนั้นเลยแม้แต่น้อย แต่กลับค่อยๆสวนสะโพกให้เร็วขึ้น แรงขึ้นเมื่ออามรณ์ปรารถนากำลังพุ่งขึ้นสู่จุดสูงสุด

"อ้ะ ระ เร็วอีกพี่มาร์ค เร็วอีก!" ร่างเล็กสั่นคลอนไปตามแรงส่ง แผ่นหลังบางถูขึ้นลงกับผ้าปูเตียง ขยำมันจนยับยู่ยี่เพื่อระบายความเสียว แต่เหมือนไม่พอ... จิกเล็บลงกับแผ่นหลังแกร่ง ข่วนลงมาเป็นทางยาวจนเลือดซิบ

“ซี้ดดดดด แบมแบม” ร่างสูงสวนสะโพกเข้าออกเร็วๆตามคำขอ ทุกจังหวะนั้นแฝงไปด้วยความหนักแน่น เรียกเสียงครางหวานหูได้อย่างไม่ขาดสาย ส่งมือไปบีบเค้นที่เนื้อนิ่มทุกส่วนจนเกิดรอยแดงเป็นจ้ำๆ

"อ้ะ! อ้ะ! ตรงนั้นๆ พี่มาร์ค แรงอีก!" ร่างเล็กครางกระเส่าออกมาเมื่อส่วนหัวกดไปโดนจุดกระสันเข้าพอดี ความเสียวซ่านแล่นปราดไปทั่วทุกอณู

เสียงครางแห่งความพึงพอใจดังระงมไปทั่งอย่างไม่กลัวว่าใครจะได้ยิน อากาศที่เคยเย็นกลับร้อนรุ่มด้วยความร้อนจากกายทั้งสองที่มอบความความสุขให้กันและกันอย่างไม่รู้เบื่อ

จนในที่สุด บทรักร้อนแรงก็สิ้นสุดลงเมื่อร่างเล็กกระตุกเกร็งและปลดปล่อยออกมาเป็นรอบที่สอง น้ำรักย้อยลงไปตามต้นขาเนียน ร่างสูงกดสะโพกเข้าอีกสักพักก็ปลอดปล่อยเข้าไปเต็มช่องทางสีหวานจนร่างเล็กรู้สึกถึงความอุ่นวาบในช่องท้อง มาร์คก้มลงไปเลียคราบน้ำรักที่เปรอะต้นขาขาวเนียนจนหมด

เคลื่อนตัวขึ้นมาหาร่างเล็กที่นอนหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน กอดเอาไว้ในวงแขนอย่างทะนุถนอม กดจูบลงบนริมฝีปากแต่ไม่รุกล้ำเข้าไปแต่อย่างใด

“ทีแรกก็นึกว่าจะใส แต่ที่ไหนได้... ”

เพี้ยะ!

“พูดให้ดีๆนะพี่มาร์ค!” แบมแบมแหวออกมาเสียงดัง ฝ่ามือเล็กตีเข้าที่หน้าอกหนาตรงหน้าไปหนึ่งที

“อะไร? พี่พูดผิดตรงไหนฮึ?” รวบมือที่ตีตัวเองขึ้นมากดจูบลงไปที่ฝ่ามือนิ่มเบาๆ ทำเอาแบมแบมหน้าแดงขึ้นมาอีกแล้ว...

“ไม่พูดด้วยแล้ว!” ว่าแล้วก็ก้มหน้างุดลงกับแผงอกแกร่ง มาร์คใช้โอกาสนี้ก้มลงไปสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆที่ยังติดอยู่แถวซอกคอขาวที่ยังมีกลิ่นของน้ำหอมติดอยู่จางๆ

“นี่เด็กน้อยใช้น้ำหอมของผู้หญิงเหรอครับเนี่ย?” พูดออกมาโดยที่ยังไม่ละใบหน้าออกมา สูดดมกลิ่นหอมคล้ายกลิ่นวอดก้าอ่อนๆ ทั้งๆที่ฉีดตั้งแต่เมื่อคืนแต่กลิ่นยังคงติดแน่น

“หือ?”

“Summer Donna Karan ของDKNY แน่ๆ”  

“รู้ได้ไงอ่ะ!?” แบมแบมเงยหน้าขึ้นมาถามอย่างตกตะลึง ในเมื่อชื่อของน้ำหอมที่มาร์คพูดมานั้นใช่อันเดียวกับที่เค้าใช้อยู่เป๊ะๆ

“หึ ถ้าวันหลังไม่อยากโดนเทคออฟอีก ก็อย่าฉีดมาล่ะ”

“มีอยู่ขวดเดียวเนี่ย แบมเลี่ยงได้ที่ไหนล่ะ”

“งั้นเดี๋ยวพาไปซื้อใหม่ ฉีดกลิ่นนี้ออกไปเดินมีหวังโดนฉุด”

“งือออออ... หมดแรงแล้ว ขอนอนต่อหน่อย” ไม่สนใจคำทัดทานจากอีกคน ซุกตัวลงเข้าหาความอบอุ่นอีกครั้งก่อนจะผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน

เสียงลมหายใจที่เข้าออกสม่ำเสมอทำให้มาร์ครู้เลยว่าคนตัวเล็กในอ้อมกอดนั้นหลับไปแล้ว มือหนาหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุม กระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น กดจูบลงบนพวงแก้มใสอีกครั้งก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราไปเช่นกัน

โอยยยยยยยย เป็นเอ็นซีทรหดมากนี่พูดTT กว่าจะแต่งเสร็จ ลบแล้วลบอีก ถ้าไม่ฟินยังไงก็ขออภัย (_ _) คราวหน้าเดี๋ยวแก้มือใหม่555555555555 กลับไปเม้นให้โหน่ย อิสๆ >> http://my.dek-d.com/martiniiez/story/viewlongc.php?id=1291960&chapter=8